---

Ecuador + Galápagos eilanden

---

Ecuador en Galápagos eilanden 2009

Landinformatie Land : Ecuador. Inwoners : 13 miljoen. Hoofdstad: Quito. Inwoners : 1,8 miljoen. Oppervlakte: 7 maal Nederland Landschap: Sierra, Oriënte, Costa, Galápagos eilanden Taal : Castellano (Spaans). Tijd : -6 uur t.o.v. GMT. Geld : USA Dollar ! Waarde : 1 USA Dollar = 0,755 Euro 1 Euro = 1,322 Dollar.

Trefwoorden Galápagos eilanden San Christobal Isla Española, Floreana, Santa Cruz, Bartolome Reuzenschildpadden Blauwvoet Jan-van-Genten Gemaskerde Jan van Genten Galápagos pinguïns Zeeleeuwen Charles Darwin Vulkaanlandschappen Fregatvogels Leguanen Motorboot Eden Darwin vinken

Reisschema Peru: Aeropuerto van Lima, Lima, Pisco, Huaraz, Caraz, Chimbote, Trujillo, Cajamarca, Chiclayo, Piura. Ecuador: Macará (grensovergang), Loja, Cuenca, Alausí, Riobamba, Guaranda, Ambato, Otavalo, Quito. De Galápagos eilanden: San Christobal, Isla Espanola, Floreana, Santa Cruz, Seymour, Bartolome, Genovesa, Santa Fe, Btitlera, Quito

Wereldomroep De wereldomroep op de korte golf voor ontvangst in Zuid en Midden Amerika. gedurende de zomertijd in Nederland: 00.00 - 00.30uur:15540kHz 01.00 - 01.30uur:17605kHz 02.00 - 02.30uur: 5970kHz 03.00 - 03.30uur: 6190kHz 05.00 - 05.30uur: 6190kHz 06.00 - 06.30uur: 6165kHz 07.00 - 07.30uur: 6165kHz 11.30 - 12.00uur: 6020kHz 23.00 - 23.30uur: 7605kHz Meer weten? www.wereldomroep.nl/gids

Klimaat
Er is in Ecuador weinig verschil tussen de zomers en de winters. De evenaar speelt hierbij een rol. Het land kent een aantal klimaatverschillen als gevolg van de variatie in landschappen. De nachten van de Andes kunnen koud zijn in tegenstelling tot het kustgebied. In het regenwoud maar ook aan de kust vtitle de nodige regen. De periode juni tot en met september geldt als beste reisperiode in Ecuador. In de Andes is het dan meestal droog en het kustgebied is niet al te warm.


Zeeziekte
Zeeziekte? Bewegingsziekte!!
Het fenomeen zeeziekte is bij vele mensen bekend. De één is er gevoeliger voor dan de ander. Reisziekte, wagenziekte, zeeziekte, luchtziekte of algemeen bewegingsziekte is een verschijnsel dat zich voordoet wanneer de signalen van het evenwichtsorgaan (dat versnelling en beweging registreert) en de waargenomen horizon niet met elkaar in overeenstemming zijn. Zeeziekte kenmerkt zich door misselijkheid en/of draaierigheid. Dit kan vooral veroorzaakt worden door onregelmatige of ritmische bewegingen aanboord, waardoor personen zich onwel gaan voelen en overgaan tot braken. Om de kans op zeeziekte te verkleinen ofwel te voorkomen heb je misschien iets aan het volgende. Eet voor en/of tijdens de vaart. Drink tijdens de vaart geen alcohol of frisdrank. Zorg voor een goede plaats aan boord, zoals op mid-achterdeks waar veel frisse wind is en zo min mogelijk deining aanwezig is. Mocht je toch misselijk worden, eet dan het liefst droge voeding zoals beschuit of droog brood. Mocht je ondanks de genomen preventieve voorzorgmaatregelen toch last krijgen van zeeziekteverschijnselen, dan kan je alsnog overgaan op tabletten of anders wachten tot je in rustig vaarwater komt dan wel gaat aanmeren.


Hoogteziekte
Hoogteziekte is een veel voorkomend verschijnsel in Zuid Amerika. Door de grote hoogteverschillen binnen een land kan het zijn dat je op het ene moment op 100 meter hoogte bent en een paar uur later op 2500 meter. Snel op hoogte komen kan - dit is voor een ieder verschillend - verschijnselen geven van misselijkheid, hoofdpijn, vermoeidheid. Wanneer je zorgt voor een geleidelijke overgang van laag naar hoog en je neemt jezelf in acht, drinkt veel, neemt rust, voorkomt grote inspanningen dan zul je nauwelijks problemen ondervinden.
Voor een reisschema is het zinvol de hoogte in de gaten te houden van de plaatsen waar je heen wilt. Weliswaar wordt er gezegd dat een eerste stijging naar 2500 nog geen effect heeft maar dat heb ik zelf anders ervaren. Vanaf deze hoogte is het in ieder geval goed rekening houden met je inspanningen. Andere voorzorgsmaatregelen zijn er in de vorm van paracetamol en veel drinken. Ook het gebruik van mate de coca heeft een positieve inwerking. Mate de coca is een thee getrokken van cocabladeren. Lekker en legaal.


Elektriciteit
De netspanning is in Ecuador 110 Volt (Op de boot is dit 220 Volt). Tevens zijn de stopcontacten anders dan in Nederland (en België?). Wanneer je een verloopstekker (worldwide travel plug) hebt, kun je met een gerust hart de stekker in de verloopsteker steken. Het opladen zal langer duren dan normaal. Maar kijk eens naar de oplader. Veelal staat op de oplader dat er opgeladen kan worden vanaf 110 Volt tot 220/240 Volt. In de lader zit een automatische schakelaar die ervoor zorgt dat er toch met 220/240 Volt opgeladen kan worden en bespaart het je een extra omvormer.


Tip
Geef een muisklik op de foto en deze wordt vergroot.
Om weer teug te gaan naar de andere foto's klik, links boven in de werkbalk, op het groene pijltje ( ).



De reis door Noordelijk Perú, Ecuador en de Galápagos Eilanden

De reis door twee landen
Eigenlijk kunt je net zo goed spreken van drie landen en met het derde land bedoel ik de Galápagos Eilanden hoewel de eilanden een provincie zijn van Ecuador. In 2006 ben ik naar Perú geweest en reisde ten zuiden van de hoofdstad Lima. Nu zou er ten noorden van de hoofdstad Lima gereisd gaan worden. Langs de kust en over de Andes (de Sierra's) naar Piura om bij Mácara de grens over te steken. Je kunt dat ook bij Tumbes (Perú) en Huaquillas (Ecuador) doen maar de streek ten zuiden van Loja en Zamora zou mooi zijn dus de keuze was snel gemaakt. Inderdaad is er een overvloed aan valleien en zijn er vele vergezichten en voor dat je het weet ben je in Loja en vervolgens Cuenca. Beide steden liggen in een van de vele valleien van de Andes. Verder reizend ging het in noordelijke richting over de Andes, evenwijdig aan de kust naar de hoofdstad Quito. Vanuit Quito (maar ook vanuit Guayaguil) kun je per vliegtuig in twee uur naar de "beroemde" eilanden. Na een week wordt er weer terug gevlogen naar in dit geval naar Quito en vervolgens via de luchthaven naar Schiphol.
Vandaar dat de aanhef van dit verlag zou moeten zijn: Noord Perú, Ecuador en de Galápagos Eilanden.
Maar om het geheel overzichtelijk te houden, wordt Noord Perú niet hier bij "Ecuador 2009" beschreven maar bij Perú 2006. Het noordelijke deel heeft dan de titel Perú 2009. Mocht je in dat geval weer terug willen naar Perú 2009,Klik hier.
Als je dat niet doet maar verder gaat met Ecuador en de Galápagos Eilanden dan veel lees- en kijkplezier gewenst.


Ecuador van zuid naar noord

Loja - 2100 meter
Zoals hierboven is beschreven heb ik de grensovergang in het oosten genomen en niet die aan zee. Waarom? Wel ik verwachtte een mooie bustocht door veel groen en dat is dan ook gebeurd. Vanaf de grens is het nog maar kort naar Loja, een stad op 2100 meter hoogte. Heeft een Parque Central en enkele kerken die een bezoekje waard zijn. Zoals de Iglesia de San Francisco, Iglesia Catedral, Iglesia de San Sebastián en verder de Puerta de la Ciudad. Vanuit Loja is het de moeite waard om een bustocht (van twee uur) te maken naar Zamora. De weg gaat door de fraaie natuur en je komt in een dorpje waar men nu niet zo gek veel Gringo's ziet.
Overigens, is het bekend wat Gringo betekent? Het woord Gringo wordt, door Latino’s, gebruikt voor vreemdelingen en – zo heb ik mij laten vertellen – is afkomstig uit de tijd dat de Mexicanen tegen de Amerikanen vochten. De Amerikanen waren destijds gekleed in het groen en de bewoners van Mexico riepen tegen de Amerikanen: “green go home”. Of te wel gringo!
Maar nu lijkt het dagelijkse leven zich af te spelen in de centrale, overdekte markt. Wandelend in de overdekte mercado wordt je bekeken bij wie je komt eten, want naast de verkoop van onder andere groenten lijkt het wel of een ieder een eigen keuken heeft.
Vanuit Zamora is het parque Nacional Podocarpus te verkennen en is uitermate geschikt voor (wandel)tochten.




Cuenca - 2530 meter
Cuenca ligt op 2530 meter hoogte. Is een zeer mooie stad en een genot om over Plazas en langs kerken te lopen. Welke kerken? Nou, San Blas, Santo Domingo, San Fransisco, San Sebastián, San Alfonso en de oude Catedral. Buiten de stad is Ingapirca te zien. Met een bus wordt je er gebracht en aldaar zijn er gidsen, die je vertellen over de geschiedenis van Ingapirca. Expediciones Apullacta heeft een dagtoer en anders dan wel een van de andere agencias. Tevens is er op het plein een Heladeria Holanda voor degenen die ijs niet kunnen missen. Buiten Cuenca kun je nog naar Baños (ter hoogte van Quito is er nog een Baños) om kennis te maken met warmwater bronnen. Neem een taxi die vertrekt vanaf Avenida Torres. Verder is er een mogelijkheid om naar het Parque Nacional Cajas te gaan. Het ligt 30 km ten westen van Cuenca.





Alausí - 2350 meter
Een onbeduidend stadje dat groot geworden is door het dakreizen. Je mag gedurende de reis van Riobamba naar Alausí op het dak van de trein zitten. De kaartjes worden op de dag van het vertrek (8.00 A.M.) verkocht (in Alausí). En in Riobamba kan dat de dag voor het vertrek en op de dag van vertrek 7.00 A.M. Houdt er wel rekening mee dat de trein alleen gaat op woensdag, vrijdag en zondag. Er gaat vanaf Quito ook een trein, maar voor het "dakrijden" geldt het traject Riobamba naar Alausí v.v. Vanaf Alausí wordt door de trein de "Nariz del Diablo" beklommen. De trein (aanvankelijk een stoomtrein maar nu een diesel) beklimt een berg die het gezicht heeft van een duivel en gaat zigzaggend de berg op. Helaas vertrok er in maart 2009 geen trein vanuit Riobamba, omdat de spoorlijn door zware regenbuien deels was weggespoeld. Waarschijnlijk omwille van de toeristen heeft men bedacht om alleen in Alausí de neus te laten beklimmen. Helaas kon er toen niet op het dak gezeten worden. De beklimming duurt anderhalf tot twee uur met ruimte voor stops ten behoeve van de fotograven. Nu er niet - per trein - naar Riobamba gegaan kon worden, was er alle tijd om per bus naar Riobamba te gaan. Elk uur vertrekt er vanuit Alausí een bus. Rijd je vanuit Riobamba naar Alausí of Cuenca dan is er ook voor dat traject voldoende vervoer per bus. Ook kun je zowel heen als terug per trein gaan, maar houdt er rekening mee dat je dan wel erg lang op het dak moet zitten.
Trein rooster: Vertrek Riobamba 7.00 AM op woensdag, vrijdag en zondag. In Alausí ben je aan de voet van de berg, Nariz del Diablo, 12.25 A.M. Opstaptijdstip in Alausí. Nu begint het heen en weer (trein) reizen. Fototoestel gereed?




Riobamba - 2750 meter
Tijdens de busreis worden onderweg bewoners van het platteland meegenomen voor wie de bus het enige transportmiddel is. Alles, maar dan ook alles moet soms met de bus mee. Steeds sta je versteld hoeveel kilo aan vracht er op de rug en tenslotte op het dak van de bus gaat. Dan in de bus. Hier wordt zo nu en dan onderhandeld over de prijs van het (bus)kaartje.
Dan is Riobamba in zicht. Een stad om daar eens lekker door te lopen en te genieten van de fraaie gebouwen. Verder kun je je kaartje kopen voor de trein naar de Nariz del Diablo. Zaterdags is er een markt dat Riobamba geheel doet veranderen in een koopstad.
Verder is Riobamba een basis om berg te beklimmen. Met name de Chimborazo. Er zijn tochten van een en van meerdere dagen. Neem eens kontact op met Expediciones Julio Verne (telefoon: 296 3436). Een Nederlander heeft hier de leiding en regelt trekkings. Busgangers dienen er rekening mee te houden dat er twee busstations zijn. Het hoofd busstation (terminal) en Oriente busterminal voor de ritten naar Baños en de oriente.




Guaranda - 2670 meter
Op weg van Riobamba naar Guaranda zou je vulkanen moeten zien maar, dat werd teniet gedaan door regen en mist. Het onderkomen in Guaranda was, zoals de 2e foto van links laat zien, niet onaardig. Guaranda zelf is een allerdaagse plaats met een Parque Simón Bólivar. Er zijn busdiensten naar Riobamba en Ambato door El Arenal zoals het hier genoemd wordt. Lange tijd waren de wegen door het Chimborazo Park naar deze plaatsen niet begaanbaar door vulkaan uitbarstingen. Maar nu was het zicht op de vulkaan nul komma nul door de nevel en regen.
Wat ook niet onbelangrijk is, is het feit dat bussen op tijdstippen vertrekken. Je koopt geen kaartje voor een bepaalde (bus)onderneming maar voor een tijdstip. Lastig en mindere maatschappijen vallen meteen door de mand. Zo werd ik een paar kilometer voor het officiële busstation gedumpt met de mededeling dat ik met een taxi voor 1,5 dollar naar het centrum kon. (En inderdaad voor 1,5 Dollar kwam ik met een taxi in het centrum en mijn onderkomen maar dat is geen busritje).




Ambato - 2577 meter
Een stad die je in een dag goed kunt bekijken. Let eens op de oude gebouwen. Een leuk uitstapje is dat naar Quisapincha (3120 meter) dat bekend staat om zijn leren kleding. De bussen gaan voor een paar dollarcenten vanaf het noordwesten van de stad (Calle Perez de Anda) naar het leerdorp. Aan het plein staat een kerk in restauratie en op het plein enkele vrouwen die met de verkoop van groenten, fruit en soep een inkomen proberen te verdienen. En wie zei er dat vrouwen niet op de foto willen? Deze in ieder geval wel!
In de nabijheid van Ambato is het Parque Nacional Llanganates & Pillaro. Ook hier is een Baños, inclusief een waterval.




Otavalo - 2550 meter
Misschien wel de meest beroemde stad in Ecuador. Op 2 uur bussen vanaf Quito kom je in een dorpje/stadje met een (permanente) markt. Zaterdags is wel de drukste dag. Denk aan je spullen. En denk daar ook aan, wanneer je vanuit Quito naar Otavalo door een onverlichte tunnel gaat. Dit geldt eveneens in omgekeerde richting. Eenmaal in het stadje is het leuk wandelen. Op Plaza de Ponchos is er een markt met houtsnijwerk, oorbellen, kleden. Er is ook een levensmiddelenmarkt, een groentemarkt en zelfs een vleesmarkt.




Ibarra
El tren de la libertad
Wat een mooie dagbesteding is, en daar behoef je geen treinfanaat voor te zijn, is het reizen met een andere trein dan die van Alausí. Namelijk die van Ibarra, la Ciudad Blanca de Ecuador. Ibarra ligt ten noorden van Otavalo. Het is een indrukwekkende spoorlijn van Ibarra naar 1* Paso; zo’n 45 kilometer lang. De naam van de trein is “Tren de la Libertad”. Je gaat door 18 tunnels en over een immens hangende spoorbrug. Het spoorkaartje (retour) kost 7,60 dollar per persoon. De trein gaat in het weekend en op verzoek door de week. Het kaartje is te verkrijgen in Quito (La Empresa Nacional de Ferrocarriles) of iets eenvoudiger in Ibarra aan het station.


Quito
Komend vanaf Otavalo kom je terecht op het busstation in het zuiden van de stad. Probeer een plattegrond te krijgen (hotel/info toeristen/ dit busstation). Je hebt hiermee een mooi overzicht op de stad, de metro en de buslijnen. Je kunt voor weinig gebruik maken van de metrobus (0,25) en gewone bussen. Drie metrolijnen die van het zuiden naar het noorden gaan. Verder zijn er vele buslijnen. In het centrum staan vele fraaie gebouwen die niet onderdoen voor een Italiaanse stad. In de Lonely Planet vind je een wandeltocht vanuit het centrum tot in Marical, een wijk die in het midden/noorden ligt. De wandeling geeft een perfect beeld van de stad. Aan te raden!








De Galápagos Eilanden

Algemeenheden over de Galápagos eilanden.
De officiële naam van de Galápagos eilanden is "Archipielago de Colon". De naam is te danken aan een op leeftijd zijnde reuzenschildpad. Galápago is een oud Spaans woord voor schildpad en gegeven bij het eerste bezoek van de Spanjaarden aan de eilanden. De eilanden liggen zo'n 1000 km. westelijk van Ecuador.
Charles Darwin heeft een poos gebivakkeerd op de eilanden en onderzoek gedaan. Het is dan 1835. De dieren op de eilanden zijn ongewoon tam en dit wordt toegeschreven aan het ontbreken van (natuurlijke) vijanden. Het is verbazingwekkend hoe dicht je de dieren kunt benaderen. De dieren die je op de eilanden tegenkomt zijn ondermeer: Blauwvoet Jan van Genten, gemaskerde Jan van Genten, fregatvogels, albatrossen, roze flamingo's, zeeleeuwen, robben, pinguïns, schildpadden, zeeleguanen, landleguanen, roggen, hamerhaaien (!).
Om er te komen kun je je zowel in Quito als Guayaguil een vliegticket kopen. Eenmaal op het eiland (Btitlera) waar het vliegtuig landt, heb je wat meer mogelijkheden en kan daar een tocht samengesteld worden op een van de boten. Dat kan ook in Puerto Ayora. Een flink aantal reisagencias kunnen je helpen. Houdt er dan wel rekening mee, dat je niet meteen mee kan. Je moet dan wel de tijd hebben en enig geluk. Overigens in de week na mijn tocht hoorde ik dat er nog zes plaatsen waren (vakantieseizoen voor de Ecuatorianen is februari/maart). Wil je zeker zijn van een bepaalde week dan zou je bijvoorbeeld een achtdaagse reis kunnen boeken bij het Nederlandse Sawadee. Je wordt ingepland en je weet meteen of er plaats is. Je bent verzekerd van een plekje voor zeven nachten. Je zit dan ook goed met het schip (De Eden, maximaal 16 personen). Ik spreek uit eigen ervaring. Voor diegenen die minder dan acht dagen gaan, doen zichzelf tekort. Niet op elk eiland zijn dezelfde hoeveelheid en soorten dieren/vogels. Daarnaast kom je terecht in een reeds gevormde groep. Aanbevelenswaardig is het dus om een tocht van minimaal zeven nachten (= acht dagen) te reserveren, zodat je een maximaal aantal eilanden ziet en kunt bezoeken.



First Class Ship: Eden
Het schip heeft een lengte van 24 meter en een breedte van 6 meter. Vaart 9 knopen per uur. Laatste renovatie dateert van 2002. Er zijn twee zodiacs (dinghies). Er is plaats voor 16 personen en 7 bemanningsleden. Er zijn 4 hutten op het benedendek. Drie hutten op het bovendek en één hut op het hoofddek. Elke kamer is voorzien van airco en heeft een eigen badkamer. Er is voldoende ruimte in de twee persoons hutten. Verder zijn er duik- en snorkelattributen. Het schip vertrekt op zondag (bij 5 en 8 daagse cruises) en op donderdag (4 daagse cruises). In principe volgen de boten een van te voren vastgestelde route. De beheerders van het Nationale Park bepalen welk gebied wordt afgesloten voor toeristen. Elk schip heeft zijn eigen route. Op de Galápagos eilanden is er een hoog- en laagseizoen. Het laagseizoen is van 15-9 tot 31-10 en van 1-5 tot 14-6. De rest is hoogseizoen. Tenslotte dient elke passagier die de Galápagos bezoekt direct na aankomst op Btitlera of San Chistobal een "entrance" van 100 Dollar per persoon te betalen. Verder een tax te betalen van 10 Dollar per persoon. Je komt op Btitlera of San Christobal per vliegtuig vanaf Quito of Guayaguil.



Dagbeschrijving op de Galápagos Eilanden

Dag 1: Vlucht naar Btitlera - Las Bachas
Je kunt vanuit Quito maar ook vanuit Guayaguil naar de Galápagos eilanden vliegen. Overigens, als je vanuit Quito vliegt, wordt er een tussenlanding gemaakt in Guayaguil. Per vliegtuig wordt de 1000 kilometer overbrugd. Aangekomen op het eiland Btitlera word je al snel naar de boot gebracht. Eenmaal op de boot volgt kennismaking en gaan de schoenen uit. Na de lunch gaat het naar Las Bachas met zijn witte stranden waar ook (vele) schildpadden, zeerobben en de typische rode krabben zijn.





Dag 2: Nord Seymour - Santa Fe
Noord Seymour, een van de oudste eilanden van de eilandengroep waar onnoemelijk veel lavagesteente is, is desondanks een belangrijke broedplaats voor zeevolgels van de Galápagos eilanden. Je treft er Jan van Genten en Fregatvogels aan. Het landschap staat vol met cactussen en niet minder land leguanen. In de turquoise baaien is het goed snorkelen.





Dag 3: Isla Española
Isla Española is een van de zuidelijke eilanden van de groep en bekend om zijn grote aantallen vogels. Alle Galápagos albatrossen nestelen hier. Zo ook de gemaskerde Jan van Genten en de blauwvoet Jan van Genten. Daarnaast zijn er witte stranden aan de westelijke punt (Punta Suarez). Ook is er een fraai natuurverschijnsel dat water door een natuurlijk spuitgat wordt gespoten tot een hoogte van 50 meter. Dan zijn er ook nog de volgende dieren op het eiland: Galápagos zeeleeuwen, zeeleguanen, Galápagos albatrossen en keerkringvogels.



Als je benieuwd bent naar de lokkreten van de vogels, klik dan hier.



Dag 4: Floreana
Floreana is het eiland waar de eerste kolonisten van de Galápagos archipel woonden. De eerste, Patrick Watkins, is in 1807 op Floreana gestrand en verkocht voedsel aan walvisvaarders die het eiland aandeden. Op het strand van Punta Cormorant heeft door de olivijnkristallen het zand een groene glans. In de nabijheid is een ander strand dat juist weer glinsterend wit zand heeft. Op het eiland zijn de roze flamingo's.
Op het eiland wordt speciaal de Post Office Bay aangedaan. Een baai waar in oude tijden walvisvaarders hun post achterlieten in een postbox die weer door andere walvisvaarders werd meegenomen naar de plaats van bestemming. In de baai kun je ondermeer aantreffen: zeeleeuwen, roggen, zeeschildpadden en de Galápagos pinguïn.





Dag 5: Charles Darwin Instituut - Santa Cruz
Je gaat van het schip af om per bus naar het dorpje Puerto Ayora op het eiland Santa Cruz te gaan. Hier bevindt zich het Darwin Instituut met veel reuzenschildpadden. Hier is ook de beroemde Lonely George (90 jaar oud) te zien. Helaas had ik pech. Lonely George was schijnbaar nog onder de indruk van het zeer hoge koninklijke bezoek dat hij had gekregen en hield zich wellicht daarom op verre afstand. Dan wordt een bezoek gebracht aan het schildpaddenreservaat.
Tenslotte wordt door een tamelijk lange lavatunnel gelopen. Een indrukwekkend natuurverschijnsel.





Dag 6: Santiago - Bartolome
Santiago is een echt vulkanen eiland. Galápagos zeehonden hebben hier hun plek. Een extreme kustlijn met indrukwekkende kliffen. In Puerto Egas zijn zwarte stranden en kunnen er vanaf die plek wandelingen worden gemaakt. Hier zijn zeeleguanen, krabben en zeehonden. Verder zijn er de rode vliegenvangers, Galápagoshaviken en diverse vinken soorten.
Het eiland Bartelome staat bekend om zijn mooie landschap, de ongekende witte stranden en dieren zoals pinguins, schildpadden, hagedissen en de witpunthaaien. Verder zijn er de Galápagosvalken en reigers. De Pinnacle Rock is een echte creatie van gestolde lava.





Dag 7: Genovesa
Genovesa is een klein eiland in het noordoosten van de Archipel. Het heeft de vorm van een hoefijzer. Is ontstaan door een reusachtige krater van een vulkaan. Je vindt er de grootste kolonie (gemaskerde en roodvoetige) Jan van Genten en drie soorten Darwinvinken, roodsnavelkeerkringvogels en stormvogels.





Dag 8: Black Turtle Cove - Btitlera - vlucht naar Quito
Vroeg op de laatste dag van de tocht gaat het naar de Blak Turtle Cove, een met mangroven omzoomde inham waar zeeschildpadden nog op de bodem van de baai liggen (te slapen). Verder zie je in de baai de witpunt rifhaai, de gevlekte adelaarsrog en de gouden rog. Kortom geen reden om hier te gaan snorkelen. Hierna ga je naar het vliegveld en duurt het twee uur voor je weer in Quito bent. Na Quito is het naar het vliegveld en dan naar Schiphol. Een prima vakantie.





Nabeschouwing
Het is een goede beslissing geweest om eens te gaan kijken in Pisco hoe men de aardbeving van drie jaar terug heeft opgepakt. De Catedral was verwoest en daarmee een atractie minder voor Pisco. Ook de stad was bij lange na niet herbouwd. Dat was na drie jaar nog goed te zien. Zoals een bewoner me vertelde, hebben zij steun vanuit de gehele wereld gekregen, maar het geld is ergens anders heen gegaan en is niet besteed aan de bewoners van Pisco. Na drie jaar was het nog een zekere bouwput. Bussen gingen niet de stad in en bleven buiten de stad. Vandaar uit word je overigens per taxi vanaf de Carretera Austral naar het centrum gebracht. En omgekeerd. Een triste zaak. Na Pisco via Lima naar Huaraz gegaan en over de Andes gereden. Helaas waren de vergezichten dit keer wat minder door de nevel en soms door de regen. Desondanks is het aangenaam geweest over de Andes te reizen. Zeker om zo nu en dan naar zee te gaan. Je kon na Huaraz naar Caraz en dan naar de kust. Het werd dan wel warmer en die warmte voelde je het best aan zee. Dan naar de grens met Ecuador waar de mensen wat minder ongecontroleerd auto reden en veel minder toeterden. De welvaart in Ecuador is m.i. hoger dan in noord Perú. Rijdend over de Andes met zo nu en dan een regenbui ("het heeft nog nooit zo veel geregend") op naar Otavalo en Quito. De trip naar de Galápagos is een hele mooie trip geweest. Goed schip, prima bemanning en uitstekend eten. De dagindeling: 's ochtens land verkennen en rondom het middaguur luieren of zwemmen danwel snorkelen om na de siesta wederom een eiland te verkennen. Wat op de eilanden te zien was was onvergetelijk. Nog nooit zo dichtbij foto's kunnen maken van vogels, leguanen, zeerobben en krabben. Erg indrukwekkend. Tenslotte, met enige tegenzin, stapte ik in het vliegtuig met een "gelukkig heb ik de foto's nog" ging het na bijna 6 weken richting Schiphol.




Reageren?
Voor diegenen die meer willen weten of een reactie hebben op "Zuid Amerika" kunnen dit doen door middel van onderstaand e-adres. In verband met spam is het e-adres zonder de tekens "apestaartje" en "punt" weergegeven. Vervang de twee woorden door de twee, bekende, tekens. Het adres is: reizen-zuid-amerika[apestaartje]hotmail[punt]com



Auteursrecht
Respecteer het auteursrecht op de foto's. Vraag toestemming per e-mail als je een foto wilt gebruiken. De foto wordt dan gemaild, indien gewenst, in een betere kwaliteit dan de versie die op deze website staat.









Begin van deze pagina

De reis door Noordelijk Perú, Ecuador en de Galápagos Eilanden

Ecuador van zuid naar noord

De Galápagos Eilanden

Dagbeschrijving op de Galápagos Eilanden





Naar beginpagina Zuid Amerika